1. 1. Fikrning yoki ish-harakatning qat’iyligini, muqarrarligini, shubhasiz ekanligini bildiradi. Qori o‘rikdan ikkitasini Sidiqjonga uzatdi: — Zap o‘rik ekan-da, kanal bitib, suv serob bo‘lib, bog‘-rog‘ qilganimizda, albatta, shuning danagidan ekamiz. A. Qahhor, Qo‘shchinor chiroqlari
2. krsh. s. vzf. zf. Shunday mazmunli munosabatni bildiradi; shubhasiz, turgan gap, tabiiy, bo‘lmasa-chi. Men, albatta, ko‘zingizning oq-u qorasi bo‘lgan yolg‘iz qizingizni yaramas, bo‘lmag‘ur kishiga tutib berarsiz, deb bilmayman. A. Qodiriy, O‘tgan kunlar
1. albatta I Ravish shak-shubhasiz, qat’iy, so‘zsiz (hol vazifasida)
2. albatta II Modal kirish so‘z vazifasida keladi