1. O‘tish yoki kirish-chiqish joyi to‘sib, bekitib qo‘yilgan; berk. Uylarning eshiklari, derazalari taqa-taq yopiq. Oybek, Tanlangan asarlar
2. To‘silgan; bekitilgan. Nuri—quyoshda ku-mushday yaltirovchi banoras paranjida; yuzi qat-qat shoyi ro‘mollar bilan yopiq, xonaning ostonasi yonida sal egilib turadi. Oybek, Tanlangan asarlar
3. Usti bekitilgan, yopilgan. Ertalab soat yettilarda yotoqxona oldiga usti yopiq yuk mashinasi keldi. S. Siyoyev, Yorug‘lik
4. Tamom bo‘ldi, tugadi. — Majlis yopiq, — e’lon qildi Madyorov. Sh. Toshmatov, Erk qushi
1. yopiq I Sifat bekitib qo‘yilgan
2. yopiq II Ot otga yopiladigan mato