1. kt. kt. Biror kimsa yoki narsaning xavfsizligini, daxlsizligini ta’minlash uchun postda turgan kishi; qo‘riqchi, soqchi, qorovul. Biri ko‘k-da shunqor Biri chegarada yurt posboni. S. Abdulla
Shoir, tevaragi Shirim qorovul boshlik, maxsus posbonlar qo‘riqlagan hashamatli ipak chodirga kirdi. Oybek, Navoiy
Naqshinkor darvozaning ikki yonida ikki qurolli posbon shamdek qotib turardi. M. Osim, Karvon yo‘llarida

2. ko‘chma hma Muhofaza, himoya qiluvchi; saqlovchi, homiy. Salomatlik posbonlari (shifokorlar). ▬ Shirin so‘z, shirin muomala, shirin turmush — salomatlikning posboni bo‘lib xizmat qiladi. Gazetadan
Malohat — hayo yonida posbon. Gazetadan