1. 1. Orasi ochiq, kerilgan; teshiklari katta. Mirhoji boshi yumaloq, katta burnining kataklari kerik gerdaygan boy. Oybek, Ulug‘ yo‘l
2. ko‘chma hma O‘ziga bino qo‘ygan; taltaygan, kerilgan. Mana bugun ham mingboshining kerik xotini Itvachchalarini ergashtirib chiqmasin, biram suq, biram ifloski bolalari, deganini eshitib, bormadi. M. Ismoiliy, Farg‘ona tong otguncha.
1. Kekkaygan – gerdaygan – kerilgan – dimog‘dor – kalondimog‘ – kerik – manman – takabbur Bo‘yog‘iga ko‘ra (bo‘yoqdorlik belgisining kuchli bo‘lishiga ko‘ra)