1. 1. Bosh ostiga qo‘yib yotish, yon-boshlash, suyalish uchun ishlatiladigan yumshoq buyum; bolish. Par yostiq. Duxoba yostiq. ▬ Adolat boshini ko‘taraman dedi-yu, ko‘kragini g‘ijimlab, boshini qayta yostiqqa qo‘ydi. S. Zunnunova, Gulxan Chol indamadi. U yostiqqa suyanganicha, ancha vaqt sukutga ketdi. H. G‘ulom, Mash’al
2. maxs. xs. Binokorlikda: xari, to‘sin yoki sarrov ostiga qo‘yiladigan g‘o‘lacha, yog‘och.
1. bir yostiqqa bosh qo‘ydi: turmush qurdi
2. boshi yostiqqa yetganda: kasal bo‘lib qolganda
3. yostiqdan bosh ko‘tarmoq: yotib qolgan xastalikdan keyin sog‘aya boshladi