1. Terining burushuvi natijasida hosil bo‘ladigan chuqur iz; ajin, burushiq, tirishiq. [Hamidaxonning] Notinch yuzida jilmayish emas, tirish paydo bo‘ldi. M. Ismoiliy, Farg‘ona tong otguncha
2. Burushgan, tirishgan. Opam qop-qorayib ketgan tirish qo‘llari bilan yuzini berkitdi-da, yig‘lab yubordi. H. Nosirova, Men o‘zbek qiziman
1. Urinmoq – harakat qilmoq – intilmoq – tirishmoq – unnamoq Bo‘yog‘iga ko‘ra (belgini kuchli-kuchsiz ifodalashiga ko‘ra)