Metafora (metaphora – «ko‘chirish», «ko‘chirma») – biror predmet, belgi yoki harakatning boshqasiga tashqi o‘xshashligi asosida ma’no ko‘chish hodisasi. Bunda predmetning rangi, shakli, harakatholati, xususiyati, o‘rni va paytga munosabati jihatidan o‘xshashligiga asoslaniladi. Mas., choynakning jo‘mragi odamning burniga, dengizning quruqlikka suqulib kirgan joyi odamning qo‘ltig‘iga o‘xshatiladi. Metafora ko‘proq odam tana a’zosi nomiga (bosh, yuz, burun, og‘iz, quloq, til, oyoq); kiyim qismiga (etak, yoqa); hayvon, parranda yoki hasharotning biror a’zosi nomi (qanot, dum) kabilarga o‘xshatib hosil qilinadi.Otlanmoq ilgari «otga minib biron joyga borish» ma’nosida ishlatilgan (albatta, ot minganlik tasavvur qilingan), hozir xoh otda, xoh piyoda, xoh mashinada bo‘lsin – «biror joyga jo‘nash» ma’nosi tushuniladi. Bunda harakatning tashqi o‘xshashligi mavjud. Narsa va hodisa orasidagi o‘xshashlik quyidagicha bo‘lishi mumkin: 1) shakliy o‘xshashlik: odamning qulog‘i – qozonning qulog‘i, qush uchdi – odam uchdi;2) joylashish o‘xshashligi: itning dumi – samolyotning dumi, qo‘shni odam – qo‘shni dala; 3) mazmuniy o‘xshashlik: tomdan yiqilmoq – imtihondan yiqilmoq, sovuq havo – sovuq xabar, qaynoq suv – qaynoq liniya, achchiq o‘t – achchiq sovuq, tomdan tushmoq – mansabdan tushmoq, odam o‘tirdi – fabrika o‘tirdi, akkumulyator o‘tirdi.

Metaforaga juda yaqin bir vosita o‘xshatish, ular yordamida shaxspredmet birbiriga yaqinlashtiriladi, qiyos qilinadi. Unda dek, day, go‘yo, yanglig‘, singari, xuddi kabi o‘xshatish vositasidan foydalaniladi: Bahorkelinchakdekyasanib keldi. Ulug‘bek–misoli oftob. Nutq jarayonida metaforadadan o‘rinli foydalanganda so‘zlovchining badiiyestetik qobiliyati namoyon bo‘lib, nutqning ta’sirchanligiga, jozibaliligiga erishiladi.