1. poet. Shod-xursandlik hissi, nash’asi; sevinch, quvonch. Ko‘klam noxush ko‘ngilning bir chetini yorishtirib turar, surur, sevinch bag‘ishlar, ko‘rkini ko‘z-ko‘z qilardi. M. Xidir, Qirg‘oqlar Shamdonlardan shamlar ham go‘yo Yorug‘ tortdi — qo‘shildi surur. X. Davron, To‘marisning ko‘zlari
1. Xursandlik – sevinch – quvonch – shodlik – surur Bo‘yog‘iga ko‘ra (belgini kuchli darajada ifodalashiga ko‘ra)