1. O‘simlik, daraxt yoki buta tanasidan yon-beriga o‘sib chiqqan o‘simta. Daraxtning shoxini kesmoq.◆Keldi yoz chog‘i, Mevalar pish-di. Olmalar shoxi Egilib tushdi. I. Muslim.◆Ha, Qodirovga ishlaring tushmabdi, sizlar daraxtning shoxida bo‘lsalaring, men bargida yuraman. Sh. Rashidov, Bo‘rondan kuchli
2. Sinib tushgan, kesilgan novda, butoq yoki shox-shabba. Shoxlarni yoqmoq.◆Raxnalariga yantoq va shox bosilgan past devor-li hovlilarning buzilgan uylari tashqaridan ko‘rinib turar edi. S. Ayniy, Qullar
3. Ba’zi hayvonlarning boshidan o‘sib chiqadigan suyaksimon qattiq o‘simta; muguz. [Ho‘kiz] Nayzadek o‘tkir shoxlarini unga to‘g‘rilab xuruj qilib kela boshladi. K. Yashin, Hamza
1. shox I Ot daraxt tanasidan yonga o‘sib chiqqan butoq
2. shox II Ot hayvonlarning boshidagi suyaksimon o‘simta, muguz
1. shox tashlamoq: shox.