1. taql. s. Qattiq urilishdan hosil bo‘ladigan ovozni bildiradi.
Qulf shaq etib bekildi.
▬
Yo‘lchi bir sakrashda zo‘ravonning oldiga bordi, to‘pponcha tutgan qo‘lni mahkam siqib, orqaga qayirdi. To‘pponcha shaq etib yerga tushdi.
Oybek, Tanlangan asarlar
Ota pismiq yugurib kelib, boshimga shaq etib urib qo‘ydi.
E. Raimov, Ajab qishloq