1. Ulug‘vor ko‘rinishga eta bo‘lgan, viqorli; savlatli, mahobatli. Salobatli kishi. Salobatli bino.◆Haqiqatan ham G‘oyibning salobatli qiyofasi oldida Temirjon yosh boladay ko‘rinardi. J. Abdullaxonov, Oriyat

2. Og‘ir, vazmin; o‘z vazminligi va sokinligi bilan ta’sir etuvchi; ta’sirchan. Salobatli tun.◆Shundan keyin uyda salobatli tinchlik cho‘kdi. A. Muxtor, Opa-singillar