1. s. t. Oy. Mahvash yana oymoma siymosida paydo bo‘ldi-yu, asta-sekin yulduzlar misolida jimir-jimir qilib, uzoqlashib ketdi. T. Ashurov, Oq ot Unga ko‘ksin tutdi, nurga ko‘mib, Tunlari — oymoma, kunlari — quyosh. X. Davron, Qaqnus