1. tar. ar. Hokimlarning, amaldorlarning huzurida ularning xizmatida bo‘lgan kishi. Rais afandi mulozimlariga darra ko‘tartirib, namozsizlarni tekshirar, farzi aynni bilmaganlarni urdirar edi. A. Qodiriy, O‘tgan kunlar
Eng keyingi izvoshda ikki mulozim bilan Abduvahob jo‘nadi. Sh. Toshmatov, Erk qushi

2. 2. Saroy, mahkama xizmatchisi. — Qozixonadan bir mulozim kelibdir. Polvonda ishim bor deydi, — deb dahlizdan kirgan bola O‘rmon polvonning so‘zini kesdi. S. Ayniy, Qullar

3. esk. sk. Xodim, xizmatchi. Muzey mulozimi bizga ajoyib bir kashfiyotni — Hindistonning jug‘rofiy xaritasini ko‘rsatdi. 3. Akramov, Hindiston lavhalari