1. 1. Bir ishni dadillik bilan qila olmaydigan; lanj, mag‘zava. Bir maqsadi yo‘q, mujmal-u mijg‘ov takasaltang. Habibiy Hayotda uningdek ikkilanuvchi mijg‘ov kishini ko‘rmagan edi. Sh. Xolmirzayev, Qil ko‘prik.
2. 2. Xarxashasi ko‘p; injiq. Jaydari g‘o‘zaday mijg‘ov, rasvo ekinni dehqon bolasi bilmasa kerak. G‘. G‘ulom, Alimqulning qarzi
3. kam qo‘ll. ll. Mijg‘ilovchi, mijg‘ilab turuvchi. Fattoh Ulmasboyevning qornida yana o‘sha eski mijg‘ov og‘riq boshlandi. O‘. Usmonov, Sirli sohil
1. Ezma – ezma –churuk – mijg‘ov – lattachaynar – mag‘zava Bo‘yog‘iga ko‘ra (bo‘yoqdorligining ortib borishiga ko‘ra)