1. Kishining ovqat hazm qilish a’zolaridan biri; oshqozon hazm yo‘lining qizilo‘ngachning pastki uchi bilan o‘n ikki barmoqli ichakning boshlanish qismi oralig‘ida joylashgan kengaygan qismi. Sakkiz-to‘qqiz oylab qovun ko‘rmagan me’daga odatdan tashqari ko‘p tiqilgan yangilik o‘z ishini qiladi. A. Qodiriy, Obid ketmon Lola sayli kishi dilidagi g‘uborni yo‘qotur, ravoch me’dani tozalaydi. Mirmuhsin, Me’mor.
2. Terida oq yoki rangli dog‘lar hosil qiladigan kasallik.
1. me’da I Ot oshqozon; jon
2. me’da II Ot terida oq rang hosil qiladigan kasallik
1. me’dasiga tegdi: yoqmay qoldi, tanasi qabul qilmay qo‘ydi