1. Daraja, bosqich; qadr-qimmat, obro‘; mavqe, o‘rin] ayn. marta. Gulshanbonu Xudoyor xonligining ikkinchi davrida o‘z husni bilan bir necha martaba xonning iltifotiga sazovor bo‘lgan haram kanizlaridan edi. A. Qodiriy, O‘tgan kunlar.
2. 1. Daraja; obro‘; mavqe, o‘rin] 1 Jamiyat o‘rtasida erishilgan obro‘, e’tibor, nufuz. Shu-shu bo‘ldi-yu, Norbuvining martabasi oshib, har bir ma’raka uning maslahatisiz bo‘lmaydigan bo‘lib qoldi. H. Shams, Dushman — Rahmat, jon bolam, eson-omon bo‘lsang bo‘lgani, tengquring orasida martabangni tushirma, — degan edi onasi. A. Muxtor, Tug‘ilish.
3. 2. Mansab, lavozim, amal. Oliy martaba. Martabaga minmoq. ▬ Kelajakda o‘g‘lining katta martabaga erishmog‘ini umid qilardi. Sh. Rashidov, Qudratli to‘lqin
1. martaba I Ot lavozim, e’tibor, nufuz
2. martaba II hisob so‘z marta, qatla