1. a. a. Ish, amal, ahvol, holat

2. 2. Mas’ul vazifa; amal, lavozim. O‘z mansabidan foydalanmoq. Mansabdan tushmoq. ▬ Mulla Abdurahmon Qo‘qon safariga hozirlanarkan, ko‘ngli Qo‘qonda o‘zini kutib turgan ulamolik shuhratiga, muftilik, qozi va a’lamlik mansabiga oshiqar edi. A. Qodiriy, Mehrobdan chayon

3. s. t. t. O‘zini ko‘rsatish uchun qilinadigan yoki o‘ziga ma’qul ish, harakat. Manmanlik u kishiga bir mansab.

4. geogr. gr. Daryoning ko‘l, dengiz yoki boshqa daryoga quyiladigan joyi. Har bir katta daryoning mansabi bo‘ladi. O‘qish kitobi