1. O‘z qadr-qimmati, g‘ururini saqlagan; g‘ururli. Unsin xizmatkorxona eshigida mag‘rur, lekin o‘ychan holda turgan akasini ko‘rishi bilan yugurib borib, uni quchoqladi. Oybek, Tanlangan asarlar
2. Asossiz yoki ortiq darajada g‘ururli bo‘lgan, o‘zini shunday tutadigan; kekkaygan; manman; kamtar. U ilgarigi mag‘rur va manman Tojiboy emas, hiylagina hovuridan tushgan va ancha muloyimlashib qolgan edi. P. Tursun, O‘qituvchi
3. Turish-tuzilishi, ko‘rinishi viqorli. Jo‘raqul vagon derazasidan bahor libosiga burkangan yam-yashil dalalarga, ko‘kka bo‘y cho‘zib, mag‘rur qad ko‘targan o‘rmonlarga iftixor tuyg‘ulari bilan qarab borardi. Nazarmat, Jo‘rlar baland sayraydi
1. Faxrlanmoq – g‘ururlanmoq – mag‘rurlanmoq Bo‘yog‘iga ko‘ra (belgini kuchli ifodalashiga ko‘ra)
2. Mag‘rurlanmoq – g‘ururlanmoq – kekkaymoq – kibrlanmoq – havolanmoq Bo‘yog‘iga ko‘ra (belgining bo‘yoqdorligiga ko‘ra)