1. etn. Dam solganda, duo o‘qiganda, bemorga yoki unga beriladigan narsaga nafas urib chiqariladigan tovush; kuf-suf.
Kuf demoq. Kuf urmoq.
▬
— Dadam rahmatlik ham kuf desalar, suvni teskari oqizib, suf desalar, ko‘rning ko‘zini ochib yuboradigan ulug‘ zot edilar, — dedi domla.
G‘. G‘ulom, Shum bola