1. shv. Qomat, bichim, qiyofa. — To‘lamat aka, butun boshliq to‘ng‘izni bitta o‘zingiz yeb qo‘ymagandirsiz, yarim-yortisi turgandir? — dedi kelbati To‘lamatga o‘xshabroq ketadigan bir yigit. S. Anorboyev, Oqsoy Bola bobosining ulkan kelbatini boshdan-oyoq kuzatarkan, bobom hammadan zo‘r, degan qarorga keldi. N. Norqobilov, Bekatdagi oq uycha Oyoq olishlari va kelbati quyib qo‘ygandek otasining o‘zi edi. N. Qobil, Unutilgan sohillar U o‘qlangan miltiqdek tikka turibdi. Kelbatida na hayiqish, na istihola. S. Siyoyev, Avaz
1. Qomat – qad(d) – qad-qomat – bast – bo‘y-bast – duxt – kelbat – soxt – sumbat – soxt-sumbat – andom – bichim Bo‘yog‘iga ko‘ra (qo‘llanish doirasining keng-torligiga ko‘ra )