1. 1. U yon-bu yonga chayqalmoq, notekis yurmoq, gandiraklamoq. Bu salobatli odamlar orasida xizmat qilgan Yo‘lchi g‘oyat siqildi. Yursa kalovlaganday, birovni turtganday tuyuladi. Oybek, Tanlangan asarlar
qovushmay, kalovlagancha boyagi ayol ketidan sudralarkan, ko‘zlari taka-puka. H. Nazir, Onaizor

2. 2. Es-hushi joyida bo‘lmay dovdiramoq; esankiramoq. Olimjon, onasining ta’ziyasi ustidan chiqdi. Boshini qayoqqa urishni bilmay, kalovlab qoldi. H. Nazir, Qanotlar