1. 1. Isyon ko‘taruvchi yoki isyon ko‘targan; isyonchi, qo‘zg‘olonchi.
Davlatning yaxlitligini saqlab qolmoq uchun isyonkor va makkor o‘g‘liga qarshi yurish qilishdan boshqa iloji qolmadi [Ulug‘bekning].
Mirmuhsin, Me’mor
Chor hokimiyati isyonkor fuqarodan shafqatsiz ommaviy qasos oldi.
N. Safarov, Olovli izlar
2. 2. Isyonga chorlovchi, isyonga da’vat etuvchi.
Isyonkor shoir.
▬
Olovday qizib turgan miyasida isyonkor fikrlar tug‘yon qilardi.
O. Yoqubov, Qanot juft bo‘ladi
Lekin shoirning isyonkor ovozini tindira olmadi.
Gazetadan