1. 1. Iflos holatli (ko‘rinishli); isqirt. — Qazisan, qartasan, axir aslingga tortasan — dedi kampir omborni qulfla-yotib, — Uvada, isliqi to‘n, chilvir belbog‘ning xumorisi tutgandir! A. Qahhor, Qo‘shchinor chiroqlari U [o‘gay ona] murdasho‘ylardan chiqqan isliqi kiyimlarni, bilmadim, qayerdan topib keltirib, meni ularni kiyishga majbur qilardi. S. Ayniy, Esdaliklar
2. 2. Shunday odamga nisbatli haqoratni bildiradi. — Boy o‘lgudek xasis, isliqi edi. Taom desak, tishingning kirini so‘r, der edi, — dedi bobo. A. Hasanov, Yasharish
1. Iflos – isqirt – irkit – isliqi – iqna – ivirsiq – nopok Bo‘yog‘iga ko‘ra (bo‘yoqdorlik belgisining kuchliligiga ko‘ra)