1. 1. Aldash uchun ishlatilgan yo‘l; aldovchi, chalg‘ituvchi ish, tadbir, xatti-harakat; nayrang, firib. Davron bir necha bor dushman iskanjasiga tushgan, biroq dovyuraklik bilan yovga chap berib, hiyla-yu hunar ishlatib, g‘olib chiqqan. T. Rustamov, Mangu jasorat Qiz politsiyaning dahshatini yaxshi bilar, ularga ko‘p uchragan va ko‘p daf’a turli hiylalar bilan qochgan. Oybek, Nur qidirib Shu maqsadda erka bir kun yotib oldi. Hiyla bilan kasallikka o‘zin soldi. A. Muxtor.
2. 2. Hiylayi shar’iy.
1. Ayor – mug‘ombir – hiylagar – quv – ustamon – makkor – dog‘ush – mo‘ltoni – hilviri Bo‘yog‘iga ko‘ra ( bo‘yoqdorlik belgisining kuchliligiga ko‘ra)