1. din. in. Harom, shariatda man qilingan ovqatlarni iste’mol qiladigan. Haromxo‘r kishi.

2. ko‘chma ayn. yn. Haromtomoq. Nafsi yomon, haromxo‘r, mehnatni sevmas, unga Tekin taom, tekin pul, aysh-u taralla bo‘lsa. Uyg‘un
Birovning do‘ppisini birovga kiygizib kun ko‘ruvchi bunaqa haromxo‘rlar bozorda kezib yurisharkan. Mushtum

3. 3. O‘limtiklarni yeyuvchi (qushlar haqida). Jilg‘aning ustida bir gala qoraqush va kalxatlar gir aylanib uchib yurardi. Otryad otlarning boshini tortib, haromxo‘r qushlarni tomosha qildi. P. Tursun, O‘qituvchi