1. shv. Hali pishmagan, g‘o‘r o‘rik, g‘o‘ra. Devorlar osha egilib yotgan o‘rik shoxida danak qotirgan dovuchchalar marjondek tizilgan, oqarib qolgan giloslar ustida chumchuqlar parvona bo‘lardi. O‘. Hoshimov, Qalbingga quloq sol Kelinlar o‘rikning shoxini egib, labini qimtiydi: Nordon dovuchcha! S. Akbariy, Mehrigiyo
1. Dovuchcha – zardoli – o‘rik – turshak Ma’nosiga ko‘ra (holatining dastlabki-oxirgi shakliga ko‘ra)