1. din. in. Do‘zaxga tushishga loyiq bo‘lgan gunoh ishlar qilgan shaxs, do‘zaxga mahkum. [Imom:] Ular xudoning qahr-g‘azabiga uchraydi, barchasi do‘zaxi, der ekan. Nosirova, Men o‘zbek qiziman

2. ko‘chma so‘k. ʻk. qarg‘. Yomon, badfe’l kishiga nisbatan qo‘llanadi. Iye, yaxshi taniymiz u kishini. — Bo‘lmasa, usta Bahrom o‘sha do‘zaxining bojasi bo‘ladi. M. Ismoiliy, Farg‘ona tong otguncha.