1. Olloh yaratgan, taqdiri uning qo‘lida bo‘lgan kishi; Ollohning quli. Bandasi Ollohning irodasidan chiqa olmaydi. S. Ahmad, Ufq
1. Kimgadir, biror kishiga qaram kishi; fuqaro. - -
1. Ism.
2. Umuman odam, kishi. Yaxshilikka o‘rgangan bir banda osonlik bilan o‘z yaxshiligini qo‘ymaydir. A. Qodiriy, Kichik asarlar
4. Biror narsaga butun vujudi bilan berilgan kimsa. — Nafs bandasi Birov ishdan kelsa, siz oshdan kelasiz, — dedi Meli polvon jahli chiqib. P. Tursun, O‘qituvchi
5. Oshiq, maftun, shaydo bo‘lgan kishi haqida. Qizning cho‘lpon ko‘zi yuraklarga o‘t yoqarkan, qora qo‘ng‘ir sochi taqimiga urib turganini ko‘rgan har bir yigit unga banda bo‘lar ekan. N. Safarov, Katta karvon yo‘lida
1. banda I Ot Xudoning quli; qaram kishi
2. banda I Ot qurollangan o‘g‘rilar, bochqinchilar, banditlar to‘dasi, shayka
1. bandalik qilmoq: vafot etmoq, qazo qilmoq, o‘lmoq
2. bandalikni bajo keltirmoq: vafot etmoq, qazo qilmoq, o‘lmoq
3. bandalikni topshirmoq: vafot etmoq, qazo qilmoq, o‘lmoq.