1. O‘kinish, achinish tuyg‘usi; pushaymon. Qo‘rquvdan katta-katta ochilgan ko‘zlarida afsus va mehrga o‘xshash bir ifoda jonlandi. S. Zunnunova, Olov
Nadomat nimaga va afsus nechun? Olamda neki bor, o‘char beshafqat. A. Oripov, Yillar armoni

2. mod.s. Narsa-hodisaning xohish-istakka zidligini, so‘zlovchining shunday munosabatini bildiradi. Bekor ketdi, afsus, shuncha urinish. A. Sher, Qadimgi kuy
Birodarim bilan topishdim-ku, deb o‘ylagan edi, afsus, quvonchiga qor yog‘di. S. Anorboyev, Hamsuhbat