1. Ibodatda yoki sig‘inishda tiz cho‘kkan holda peshona va qo‘l kaftlarini yerga tegizish.
Shayboniyxon joy-namoz ustida sajdaga bosh qo‘yib, xudoga munojot qilar, ko‘zlariga yosh olib, Sharmanda qilma, parvardigor, deb pichirlardi.
P. Qodirov, Yulduzli tunlar