1. Vaqtini o‘yin bilan o‘tkazadigan, o‘yinqaroq; to‘polonchi.
Ertadan kechgacha yaylov dalada tinmay o‘ynab charchagan sho‘x bolalarni bir lahzada va birdan uyqu oldi.
Oybek, Tanlangan asarlar
2. O‘yin-kulgini, hazil-huzulni yaxshi ko‘radigan; xushchaqchaq, quvnoq.
Sho‘xqiz.◆— O, bizning yigitlar juda sho‘x bo‘ladi, — dedi Muharram o‘tirayotib, — bitta namunasi mana, qoshingizda turibdi.
Shuhrat, Shinelli yillar
3. O‘z qiliqlari, ishvasi, noz-karashmasi bilan kishini o‘ziga maftun qiladigan; o‘ynoqi.
Sho‘x ko‘zlar.◆Necha kundan beri ko‘rsatmayin vaslin sog‘intirdi, Tarahhum aylasun, ul sho‘xi jonon bir kelib ketsun.
Hamza
4. O‘ynoqlab tez harakat qiladigan; o‘ynoqi.
Mashina ikki tomoni zalvorli tog‘lar bilan o‘ralgan, ilon izi bo‘lib, sho‘x oqayotgan soy bo‘yida to‘xtadi.
N. Fozilov, Diydor
5. Kishiga shodlik bag‘ishlaydigan, hazil-mutoyiba aralash, jo‘shqin; o‘ynoqi, sho‘xchan (qo‘shiq, o‘yin, musiqa kabi-lar haqida).
Sho‘x kuy. Sho‘x o‘yin.◆Bir-biridan sho‘x, bir-biridan o‘ynoqi ohanglarga yosh-yalanglar raqsga tushishyapti.
Gazetadan