1. din. in. Ollohning borligiga iqror bo‘lgan, imon keltirgan kishi; musulmon. [Safar bo‘zchi] Shu ka’batulloning ichida o‘tirib, yolg‘on gapirgan odam musulmon emas, kishining qasamiga ishonmagan ham yetti mazhabda mo‘min emas. A. Qodiriy, Mehrobdan chayon.

2. ko‘chma hma Yuvosh, beozor, muloyim. Mo‘min odam, ▬ Muharram ko‘chada soddagina, mo‘mingina ko‘ringan bu qizning shunchalik sho‘xliklari borligini o‘zi ko‘rmay, birov aytganda, aslo ishonmasdi. Shuhrat, Shinelli yillar

3. 3. Mo‘min (erkaklar ismi).