Lug‘atlar

So‘z tarkibi: {tuyg‘un}
So‘z bo‘g‘inlari: tuy-g‘un
Izoh(lar)i:
tuyg‘un sf

1. 1. Tez sezib, fahmlab, payqab oladigan; sezgir. Tuyg‘un bola. ▬ Hamza onasidek tuyg‘un, har narsaga qiziquvchi bola bo‘lgan. O‘TA
Bunday tuyg‘un, bunday ziyrak, bunday boadab qiz yetti iqlimda ham topilmaydi. Oybek, Tanlangan asarlar

2. 2. Tuyg‘un (erkaklar ismi).

3. Qirg‘iy yoki qarchig‘ayning erkagi. Suvsiz cho‘lda keladi. Polvon Hasan, mard Hasan, Och tuyg‘unday chirqillab. Ravshan

Antonim(lar)i: anqov , befahm [f-t+a], befarosat [f-t+a], betamiz [f-t], fahmsiz , kaltafahm , merov , og‘zing qani desa qulog‘ini ko‘rsatadigan , og‘zing qani desa, qulog‘ini ko‘rsatadigan
Sinonim(lar)i: sezgir

1. tuyg‘un I Ot
katta yoshli qarchig‘ay

2. tuyg‘un II Sifat
sezgir, tezfahm

Paronimi: mavjud emas.
Qomus: mavjud emas.
Ibora(lar): mavjud emas.

1. Sezgir – ziyrak – tuyg‘un – hushyor – sergak – tiyrak
Bo‘yog‘iga ko‘ra
( belgini kuchli-kuchsiz ifodalashiga ko‘ra)

Milliy bo‘yoqdor so‘z: mavjud emas.