Lug‘atlar

So‘z tarkibi: {suya} - n ( Fe’lga qo‘shiluvchi lug‘aviy shakl yasovchi ∈ Lug‘aviy shakl yasovchi;Nisbat qo‘shimchalari ∈ Lug‘aviy shakl yasovchi ) - moq ( Fe’lga qo‘shiluvchi lug‘aviy shakl yasovchi ∈ Lug‘aviy shakl yasovchi )
So‘z bo‘g‘inlari: su-yan-moq
Izoh(lar)i:
suya fl

1. 1. Bir uchini yerga, ikkinchi uchini biror tik narsaga taqab turg‘izib qo‘ymoq; tiramoq, tayamoq. Hassani devorga suyab qo‘ymoq. Tepib o‘tma, suyab o‘t. Maqol
U devorga suyab qo‘yilgan oyboltaga tash-landi. Yoshlik

2. 2. Biror yeridan tutib, ko‘tarib madad bermoq. Kampir, aziz mehmonlarni o‘tqizgandan keyin, cholni suyab olib kirdi. A. Qahhor, Oltin yulduz
[Soqi bobo] Uni qo‘l-tig‘idan suyab, otga mindirdi. Ergash Jumanbulbul o‘g‘li
Oyoqlari uvushgan boyni aravadan suyab tushirishda bukriga Toshtemir ko‘maklashdi. H. G‘ulom, Feruza

3. ko‘chma hma Madad, yordam bermoq; qo‘llamoq. Sen yo‘g‘ingda meni shular suyab yurishdi-da. H. G‘ulom, Mash’al

Antonim(lar)i: mavjud emas.
Sinonim(lar)i: asoslanmoq
Omonimlari: mavjud emas.
Paronimi: mavjud emas.
Qomus: mavjud emas.

1. bir-biriga suyanmoq: -

Darajalanish qatori: mavjud emas.
Milliy bo‘yoqdor so‘z: mavjud emas.