Lug‘atlar

So‘z tarkibi: {qobil}
So‘z bo‘g‘inlari: qo-bil
Izoh(lar)i:
qobil sf

1. 1. Har qanday ishga qobiliyati, layoqati bo‘lgan; qobiliyatli, layoqatli. Borishsa qaytarma, bolam. Ko‘p qobil, o‘zingga o‘xshagan hunarmand o‘g‘lonlar-da bular. H. Nazir, Cho‘l havosi
Xudoyqul odamning qo‘lidan keladigan har qanday ishga qobil edi. P. Tursun, O‘qituvchi
Murzin o‘tirgan o‘rnida o‘zini har narsaga qobildek tasavvur etdi. Shuhrat, Shinelli yillar

2. 2. So‘zga kiradigan; yuvosh, mo‘min. Qobil bola. ▬ Ko‘rinishda qobil, chertib-chertib so‘zlaydigan Sobir Saydarov so‘nggi vaqtlarda ichkilikka mukkasidan ketdi. Gazetadan

3. kam qo‘ll. ll. Munosib, mos, ko‘ngildagidek. Mehnatkash elga qoyil, Yerlarni qildi qobil, Undirdi katta hosil Habibiy
Dehqon xalqi kuzning qobil, saxiy kelishini orzu qiladi, chorvadorlar esa — bahorning. Saodat

4. 4. Qobil (erkaklar ismi).

Antonim(lar)i: o‘jar , qaysar [a<lat]
Sinonim(lar)i: qobiliyatli , yuvosh
Omonimlari: mavjud emas.
Paronimi: qabul – [a] Rozilik, ma’qullash; ishga, o‘qishga, a’zolikka, safga olish, qo‘shish; kimsa huzurida bo‘lish, efir to‘lqinlarini o‘ziga olish.
Qomus: mavjud emas.
Ibora(lar): mavjud emas.
Darajalanish qatori: mavjud emas.
Milliy bo‘yoqdor so‘z: mavjud emas.