1. Boshga tushgan ruhiy azob; g‘am, musibat.
Og‘ir qayg‘u. Chuqur qayg‘u. Qayg‘u tortmoq.◆Jo‘raxonning nobud bo‘lishi yurt qayg‘usiga aylandi.
Nazarmat, Jo‘rlar baland sayraydi.
2. Ko‘zlangan maqsad yo‘lidagi bezovtalik xatti-harakati, o‘y-fikr; tashvish, g‘am.
Echkiga — jon qayg‘usi, qassobga — moy qayg‘usi.Maqol◆Yigitlar o‘z istiqbollari qayg‘usida yangi bino, yangi ro‘zg‘or tuzaydilar.
A. Qodiriy, Mehrobdan chayon.