1. 1. Vujudga kelishi, yuz berishi, amalga oshishi aniq bo‘lgan, shubhasiz, turgan gap. Ahmad ichida o‘zini koyidi nega shoshding, axir shunday javob olishing muqarrar edi-ku. F. Musajonov, Himmat
Ish shu xilda borsa, kayfiyat shu bo‘lsa, hademay kapsanchilardan bironta ham yakkaxo‘jalik qolmasligi muqarrar edi. A. Qahhor, Qo‘shchinor chiroqlari

2. 2. Qaror topgan, turg‘un holga kelgan; tayinli. Muqarrar tartib. Muqarrar qilmoq.