1. ot ot Toshloq va qattiq yerlarni qazish, tosh kesish uchun ishlatiladigan uchli cho‘kich yoki tesha.
Farhodlar ter to‘kar tun-u kun bunda, Metinlar zarbiga chiday olmas tosh.
Uyg‘un
2. sft. ft. Qattiq, zarang.
U [Yo‘lchi] bu yerga oldin suv qo‘yib, yer yumshagandan so‘ng kovlash kerakligini anglasa ham tog‘aning amridan chiqmaslik uchun metin joyni kavlayverdi.
Oybek, Tanlangan asarlar
3. ko‘chma hma Mustahkam, buzilmas.
Metin saflar.
▬
Dushmanning qo‘rg‘oni juda metin ekan.
Oybek, Navoiy
Ahmad Dadamat akani metin irodali odam deb o‘ylagan edi.
F. Musajonov, Himmat