1. Muhtojlik tufayli eshikma-eshik yuruvchi; (majburiyat orqasida yoki jahongashtalik maqsadi bilan) o‘zga ellarda g‘urbatda kezuvchi; ovora, sarsonu sargardon.
Axir, polvon shu odam kasridan necha yil darbadar kezdi.
S. Ahmad, Qadrdon dalalar
2. ko‘chmaBetartib harakat qiluvchi; beqaror.
O, sen, darbadar daryo, Bunchalar vazminsanu bunchalar quv, o‘jarsan!
A. Oripov